...
Sadece ellerini görebilmiştim alaca karanlıkta. Uzun ve ince parmaklarını...
Gecenin sessizliğinde, dans ediyormuşçasına oraya buraya savruluyordu o güzel parmaklar. Sonra birden bizim bulunduğumuz yeri işaret etti. Kalbim duracaktı sanki. Neden burayı gösteriyordu ki?
Leyla'nın kahkahalarıyla kendime gelebildim. Gözlerimi kaldırdığımda uzun boylu iki erkek yaklaşıyordu bize. Kızların bitmek bilmez gülüşleri beni yerin dibine sokuyordu. Bu kadar gülecek ne vardı, ayrıca bu erkekler neden bu tarafa geliyorlardı? Başımı sağ tarafıma çevirmiştim. Kimseyle ilgilenmiyor ve anlatılanları duymuyordum. Sadece kendimle başbaşa kalmak istemiştim o an...
0 Yorumlar