Ellerimde küçücük umutlarla hayatın akışına kapılmış gidiyorum. Ne yaşadığım kötü hislerden eser kaldı ne de büyük sevinçleri barındırabildim gönlümde.
Kuru kuruya bir yaşam benimkisi.
Uçsuz bucaksız hayallerle dolu ve basit.
Hayallerim, umutlarım varken bu can sıkıcı hayattan daha fazlasını neden isteyeyim ki?
Bir kez daha dünyaya gelsem sanırım yine aynı düşüncelerle yoluma devam ederim...
Ama insanlar yine anlamaz beni...
0 Yorumlar