Hayatın zorlu merdivenlerini nefes nefese çıkıyorum.
Ciğerlerim korkunun dumanıyla kaplanmış.
Gözlerimdeki yaş mutsuzluğuma dost olmuş
Ve geçen zaman sadece hüzünle doluymuş
.
Sonsuzluğum, ölümsüz ruhum bunu bir kez daha hissetti bütün benliğinde.
Yaşanması güç şeyleri tek tek geçirdi omuzlarından.
Ve bir kez bile şikayet etmedi.
Manolya kokan geceleri hayal ederek daldı uykusuna.
Cennetin varlığına inandı, doğanın şefkatli kucağına bıraktı kendini.
Sonsuzluk değilmiydi bütün bunlar, umutsuz sonsuzluk. Yalnızlık...
0 Yorumlar